Mierzenia kierunkowe i kontratakujące
Za pomocą narzędzi analizy technicznej wykorzystujących współczynniki Fibonacciego inwestor jest w stanie określić prawdopodobne momenty odwrócenia rynku. W tym celu niezbędna będzie umiejętność prawidłowego określenia szczytów i dołków cenowych. Będą one służyły jako punkty pomiaru zniesień oraz wielkości impulsów oraz korekt.
Dokonywanie mierzenia oraz odnajdywanie właściwych zależności pomiędzy falami impulsów oraz korekt można podzielić na dwie grupy. Pierwszą z nich są mierzenia kontraktujące, przy których inwestor stara się wychwycić moment odwrócenia rynku wykorzystując przy tym poprzednią falę. Drugą grupą są mierzenia kierunkowe. W tym przypadku, odmierzane zostaną albo fale impulsu albo korekty występującego trendu i na podstawie ich długości inwestor będzie mógł przewidzieć ewentualny rozmiar obecnie kształtującej się fali.
Zazwyczaj analizuje się zależności pomiędzy impulsem, a korektą. Jednakże, aby zwiększyć spektrum widzenia można również porównywać kolejne korekty albo impulsy.
Mierzenia kontratakujące
Zniesienia wewnętrzne – porównanie korekty do impulsu
Po określeniu odpowiedniego trendu, należy spodziewać się kolejnego ruchu w tym samym kierunku. Ciekawym miejscem na dołączenie do obecnego trendu są korekty. W celu określenia prawdopodobnego miejsca zakończenia korekty należy wykorzystać zniesienie wewnętrzne Fibonacciego. Odmierzając odległość od szczytu do dołka fali impulsu pojawią się linie, które będą określały procentowe zniesienie danego ruchu. W tym momencie pojawią się współczynniki Fibonnaciego, które są stosowane przez większość analityków oraz inwestorów. Korekty powinny być krótsze od impulsów, dlatego też należy spodziewać się współczynników nie przekraczających wartości 100%. Popularne poziomy zniesień wewnętrznych: 23.6%, 38.2%, 50%, 61.8%, 70.7%, 78.6%, 88.6%, 100% Na przykładzie poniżej widzimy reakcję rynku na zniesienie ruchu spadkowego 23.6% oraz 50% na parze USDCAD.
Zniesienia zewnętrzne – porównanie impulsu do korekty
W celu zmierzenia długości następnej fali impulsu można posłużyć się zniesieniami zewnętrznymi. Należy, nanieść narzędzie zniesień Fibonacciego na utworzoną korektę. Nazwa zniesienia zewnętrznego wynika z przekroczenia przez cenę współczynnika 100%. Oznacza to, że wszystkie poziomy zniesień wewnętrznych zostały pokonane i kurs kontynuuje swój bieg wybijając obecny szczyt lub dołek odpowiednio dla trendu wzrostowego i spadkowego. Za pomocą zniesienia zewnętrznego można określić poziom odwrócenia rynku, czyli zagrania przeciw trendowi oraz ewentualny poziom realizacji całości lub części zysków. Popularne poziomy zniesień zewnętrznych: 113%, 127.2%, 141.4%, 161.8%, 200%, 223.6%, 261.8%, 314% 361.8% Poniższy przykład na rynku UDJPY pokazuje zniesienie zewnętrzne korekty. Impuls wzrostowy wyniósł 261.8 % poprzedniej fali.
Mierzenia kierunkowe
Porównanie korekt
W przypadku występowania trendu, inwestor może zmierzyć korekty, które się pojawiły. Istnieją bowiem duże szanse, że kolejna korekta będzie miała taki sam zasięg jak jedna z poprzednich. Czasami może się zdarzyć, że kilka po sobie występujących korekt będzie miało taką samą wielkość. Oprócz odmierzenia różnicy cenowej, istnieje prawdopodobieństwo, że czas formowania się korekty będzie podobny do korekt poprzednich. W celu porównania korekt na platformie transakcyjnej można zastosować prostokąt, który pokaże nam zarówno odległość cenową jak i czas trwania korekty. Odmierzamy zaznaczając szczyt oraz dołek korekty i przenosimy na nowo powstały szczyt dla trendu wzrostowego lub dołek dla trendu spadkowego. Na poniższym przykładzie widzimy, że trzy korekty trendu spadkowego wyniosły 17 pipsów.
Porównanie impulsów
Porównanie impulsów wygląda analogicznie jak porównanie korekt. Przedmiotem pomiaru w tym przypadku są fale impulsu, które są dłuższe od korekt. W celu dokonania pomiaru możemy posłużyć się prostokątem oraz narzędziem ekspansji Fibonacciego. W odróżnieniu od porównania korekt w tym przypadku nie będziemy odmierzać każdego impulsu, a jedynie impuls poprzedzający. Dlatego też w głównej mierze większe zastosowanie będzie miało użycie ekspansji niż prostokąta.
Ekspansja Fibonacciego
Narzędzie ekspansji Fibonacciego pozwala nam na zmierzenie fali impulsu. Z reguły powinno się nanosić te narzędzie na pierwszą fale nowego trendu, gdyż w przypadku dojrzałego trendu o wielu falach impulsu, większe znaczenie będą odgrywały zniesienia zewnętrzne . Narzędzie możemy również wykorzystać dla sprawdzania równości korekt. Przykład prezentuje ekspansję Fibonacciego na rynku USDJPY. Warto zwrócić uwagę na dokładność danego poziomu. Alternatywnie możemy zastosować narzędzie zniesień Fibonacciego. Odmierzamy pierwszą falę, a następnie przenosimy je na koniec uformowanej korekty tak jak na przykładzie EURGBP. Druga fala impulsu stanowi 161.8% fali pierwszej.
