Gartley jako idealna formacja harmoniczna

0
4918

Zapewne  niejednemu  z  inwestorów  obserwującemu  wykresy  na  platformie  transakcyjnej przyszło do głowy pytanie­ dlaczego cena porusza się w pewnych sekwencjach, dlaczego w danym momencie tworzy charakterystyczne dołki i szczyty, co wpływa na takie zachowanie i czym jest uwarunkowane. Zastanawia się czy zwroty kursów cenowych to po prostu chaos czy może specyficzna sekwencja, która powtarza się raz po raz. W tym artykule chciałbym pokazać,  iż  chaosu  nie  ma,  a  rynek  porusza  się  w  powtarzających  się  sekwencjach,  za przykład służyć będzie formacja harmoniczna Gartley. 


Historia formacji harmonicznej Garleya


Geneza  formacji  harmonicznej  Gartley,  patrząc  na  dzisiejszy  rozwój  tradingu,  jest  bardzo odległa. Jej nazwa wzięła się od nazwiska autora książki „Profit in the Stock Martket” H.M Gartleya,  opublikowanej  w  1935  roku.  Dzieło  uznano  za  przełomowe  i  jedno  z najważniejszych  publikacji  w  literaturze  tradingowej.  Kilkadziesiąt  lat  później  amerykański inwestor  Larry  Peavento  ogłosił,  że  formacja  znajdująca  się  na  222.  stronie  „Profit  in  the Stock Market” jest jedną z najczęściej wykorzystywanych przez niego we własnym handlu, ochrzcił  ją  nazwą  „Gartley  222”.  Następnie  do  rozwoju  i  scharakteryzowania  formacji przyczynił  się  Scott  Carney.  Opisał  on  zależności  opierające  się  na  zniesieniach Fibonacciego, które stały się powszechne i obowiązujące do dnia dzisiejszego.

Formacja Gartley bazuje na strukturze XABCD powiązanej z współczynnikami Fibonacciego, które w głównej mierze definiują zależności pomiędzy falami. Obserwując wykres z formacją Gartley zauważyć można 4 następujące po sobie ruchy cenowe (ABCD) i ekstremum (X). Każdy  z  ruchów  cenowych  w  odpowiedniej  konfiguracji  pozwala  inwestorom  prawidłowo odczytać miejsce, w którym znajduje się rynek oraz przyszłą orientację ruchu ceny. Odcinki XABCD  wskazują  kierunek  głównego  trendu  oraz  powstającą  korektę,  której  odpowiednia identyfikacja  i  zastosowanie  poziomów  Fibonacciego  pozwala  na  znalezienie  punktu zwrotnego i otwarcie zyskownej pozycji. 

Wyróżniamy  dwa  typy  formacji  Gartley:  spadkowa  i  wzrostowa.  Obydwa  opierają  się  na identycznych  zależnościach,  jednak  różny  jest  kierunek  w  jakim  porusza  się  cena. Zależności  pomiędzy  kolejnymi  punktami  XABCD  i  poziomami  Fibonacciego  najlepiej odzwierciedlają przykłady przedstawione poniżej.

Pierwszą falą formacji jest odcinek „XA”, który jest z zgodny z orientacją panującego trendu. Następnie kształtuje się korekta „AB”. Ważne jest, by punkt „B” znajdował się dokładnie na zniesieniu 61,8 odcinka „XA”. Później następuje fala trzecia­ odcinek „BC”, który jest zgodny z  kierunkiem  trendu.  Dla  punktu  „C”  możliwy  przedział  współczynników  wynosi  38,2­-88,6 odcinka  „AB”.  Istotne  jest  by  fala  BC  dała  wyrazić  się  jednym  ze  współczynników Fibonacciego oraz nie przekroczyła punktu „A”. Kolejna ostania fala formacji „CD” powinna zatrzymać się na poziomie 78,8 odcinka „XA”. 

Przy rozpoznaniu Gartley najważniejsze są dwa elementy. Po pierwsze by odcinki AB i CD były  równe.  Jednakże,  rynek  nie  zawsze  jest  tak  harmoniczny,  dlatego  też  mamy  drugi element,  czyli  punkt B  musi  znajdować  się  na  zniesieniu  61,8 XA  ,  natomiast  punkt D  na zniesieniu  78,6  XA.  Wyżej  wymienione  zależności  w  istotnym  stopniu  pozwalaja zidentyfikować formacje Gartley.

Gartley wzrostowy

Przy  wzrostowej  formacji  Gartley  mamy  do  czynienia  z  potencjalnie  silnym  poziomem wsparcia, co wiąże się z wysokim prawdopodobieństwem zwrotu ceny, w szczególności gdy odcinek  XA  jest  zgodny  z  trendem  wzrostowym.  Cały  ruch  od  A  do  D  jest  natomiast krótkoterminową korektą.

Przykład – Amerykański indeks S&P500

Zgodnie z założeniami punkt B znajduję się na zniesieniu 61,8 odcinka XA, natomiast punkt D oscyluje przy poziomie 78,6.

Punkt C mierzymy za pomocą zniesienia Fibonacciego fali AB, który mieści się przy poziomie 61,8.

Punkt D formacji można również zmierzyć przy zniesieniu Fibonacciego fali BC. Zgodnie z doktryną powinien znajdować się w przedziale 127,2-161,8. W powyższym przykładnie oscyluje wokół zniesienia 161,8.

Gartley spadkowy

Spadkowa formacja Gartley sugeruje natomiast potencjalny silny poziom oporu, który wiąże się sobą prawdopodobieństwo zwrotu ceny, w szczególności gdy odcinek XA jest zgodny z trendem z spadkowym. Cały ruch od A do D jest natomiast krótkoterminową korektą.

Przykład – niemiecki indeks DAX

Zgodnie z doktryną punkt B znajduje się na zniesieniu 61,8 Fibonacciego fali XA, natomiast punkt D to poziom 78,6.

Punkt C znajduje się na zniesieniu 70,7 Fibonacciego odcinka AB. Zgodnie z założeniami powinien mieścić się w przedziale 38,2-88,6.

Dodatkowo mierząc zniesienie Fibonacciego fali BC, punkt D wypada na poziomie 127,2. Tym samym wszystkie elementy do spełnienia formacji Gartley zostały zachowane.

Zawieranie transakcji przy wykorzystaniu formacji Gartley


Gdy znajdziemy prawidłowo zmierzoną formację przy pomocy poziomów Fibonacciego oczekujemy utworzenia się formacji świecowej w punkcie D. Formacji świecowych możemy doszukiwać się na niższych interwałach. W poniższym przykładzie na interwale M30 pojawiła się formacja objęcia bessy. W tym momencie ustawiamy zlecenie oczekujące SELL STOP pod najniższym punktem formacji z STOP LOSSEM powyżej punktu D, natomiast zlecenie TAKE PROFIT w punkcie A, w którym zgodnie z doktryną powinno nastąpić dopełnienie formacji Gartley.

Marcin Obiała – z rynkiem walutowym związany jest od wielu lat. Zwolennik analizy technicznej, specjalizuje się w geometrii rynku. Swoją strategię buduje w oparciu o jasne rozwiązania zgodnie z zasadą – „Keep it stupid simple”.